W sobotę, 21 czerwca 2025 roku, już trzeci raz z rzędu zorganizowaliśmy Noc Kupały na Wyspie Sobieszewskiej jako Chram Jantar. Tuż po wejściu na plażę spotkała nas miła niespodzianka – natknęliśmy się na ślub, odbywający się przy zachodzie słońca. Trudno o lepszy czas na zaślubiny niż ta magiczna noc.
Strzybóg, pan wiatrów, zesłał nam na przesilenie mocny zachodni wiatr. Przez cały obrzęd i późniejszą biesiadę wiał z dużą siłą. Na szczęście mamy już doświadczenie w uroczystościach na plaży podczas prawdziwego orkanu – jak choćby podczas Szczodrych Godów: link.
Noc Kupały to czas ślubu Jaryły i Marzanny. Panowie przygotowali idola Jaryły – przyozdabiając go w dębowe liście i znak płodności. Panie natomiast zajęły się stworzeniem figury Marzanny, zdobiąc ją kwiatami i ziołami. Rozpaliliśmy święty Ogień, zapraszając Bogów oraz Przodków do uczestnictwa w obrzędzie.
Niestety, Jaryło zmarł i mimo prób reanimacji - głównie napojami - nie udało się Go uratować. Druhny Marzanny – nasze dzielne chramianki – broniły idola Jaryły przed spaleniem w świętym Ogniu. Dwie z nich tak zaciekle stawiały opór, że cała starszyzna Jantaru miała trudność, by je przemóc. Po długiej walce udało się jednak odzyskać Jaryłę i zgodnie z rytuałem został On pożegnany przez Ogień, a figura Marzanny – utopiona w morskich odmętach.
Po rytualnym pogrzebie oczyściliśmy się kąpielą w morzu – jak nakazuje tradycja, nago. Skakaliśmy przez święty Ogień, biesiadowaliśmy i śpiewaliśmy. Sława!
